ทำไมถึงไม่ใช้ซิลิโคน?

แม้ว่าซิลิโคนจะมีข้อดีหลายประการสำหรับการใช้งานในรถยนต์ แต่ก็มีสถานการณ์และปัจจัยเฉพาะบางอย่างที่อาจทำให้ผู้ผลิตหรือผู้บริโภคหลีกเลี่ยงการใช้งาน มีข้อจำกัดเหล่านี้มาจากคุณสมบัติของวัสดุ ต้นทุน ปัจจัยทางสิ่งแวดล้อม และการแลกเปลี่ยนทางฟังก์ชัน

ข้อเสียเปรียบที่สำคัญของซิลิโคนคือต้นทุนที่ค่อนข้างสูงเมื่อเทียบกับวัสดุแบบดั้งเดิม เช่น gom หรือโพลียูรีเทน (PU) การผลิตซิลิโคนเกี่ยวข้องกับกระบวนการที่ซับซ้อน รวมถึงการสังเคราะห์โพลิเมอร์ซิลิโคนจากวัตถุดิบ เช่น ซิลิกอนไดออกไซด์ ซึ่งอาจมีราคาแพงกว่าทางเลือกที่มาจากปิโตรเลียม เช่น PU ความเป็นอุปสรรคเรื่องต้นทุนนี้อาจทำให้ผู้ผลิตที่เน้นงบประมาณหลีกเลี่ยงการใช้ซิลิโคนในยานพาหนะที่ผลิตจำนวนมาก โดยเฉพาะในรถระดับเริ่มต้นที่การควบคุมต้นทุนเป็นสิ่งสำคัญมาก ตัวอย่างเช่น หนัง PU มักจะถูกเลือกใช้มากกว่าหนังซิลิโคนในภายในรถยนต์ที่ราคาไม่แพง เพราะมีราคาต่ำกว่า แม้ว่าซิลิโคนจะมอบความทนทานและความเป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมที่ดีกว่าก็ตาม

ข้อจำกัดอีกประการหนึ่งคือประสิทธิภาพของซิลิโคนในแอปพลิเคชันที่ต้องการการระบายอากาศสูง หนังแท้และวัสดุ PU บางชนิดมีความพรุนมากกว่า ทำให้อากาศสามารถไหลเวียนได้และลดการสะสมของความร้อน ซึ่งเป็นปัจจัยสำคัญในเบาะรถยนต์ โดยเฉพาะในภูมิภาคที่มีอากาศร้อน แม้ว่าจะมีการพัฒนา เช่น การเจาะรูบนหนังซิลิโคนเพื่อปรับปรุงการระบายอากาศ แต่ซิลิโคนยังคงเก็บความร้อนได้ดีกว่าวัสดุธรรมชาติ ซึ่งอาจทำให้เกิดความไม่สบายเมื่อใช้งานเป็นเวลานาน สิ่งนี้ทำให้หนังแท้หรือผ้าสังเคราะห์ที่ระบายอากาศได้ดีกว่าน่าสนใจมากขึ้นในรถยนต์หรูหราที่ความสะดวกสบายของผู้โดยสารเป็นสิ่งสำคัญอันดับต้น ๆ

ความกังวลเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อม แม้ว่าจะมักจะดีกว่าวัสดุสังเคราะห์ชนิดอื่น แต่ก็ยังเป็นความท้าทายสำหรับซิลิโคน เช่นเดียวกับหนังซิลิโคนที่เป็นมิตรต่อผู้บริโภคที่ไม่ทานเนื้อและช่วยลดการพึ่งพาผลิตภัณฑ์จากสัตว์ กระบวนการผลิตโพลิเมอร์ซิลิโคนยังคงใช้พลังงานมาก และอาจต้องอาศัยสารประกอบที่ได้จากปิโตรเลียม (แม้ว่าจะเริ่มมีทางเลือกซิลิโคนที่มาจากชีวภาพบ้างแล้ว) นอกจากนี้ แม้ว่าซิลิโคนจะสามารถรีไซเคิลได้มากกว่า PU แต่โครงสร้างพื้นฐานในการรีไซเคิลสำหรับชิ้นส่วนรถยนต์ที่ทำจากซิลิโคนยังไม่พัฒนาอย่างแพร่หลาย ส่งผลให้ชิ้นส่วนซิลิโคนที่หมดอายุการใช้งานอาจกลายเป็นขยะในที่ฝังกลบ หากไม่ได้จัดการอย่างเหมาะสม ตรงข้ามกับหนังแท้ที่สามารถย่อยสลายได้ตามธรรมชาติ แต่ก็มีต้นทุนด้านสิ่งแวดล้อมจากการแทนหนังและการเลี้ยงสัตว์

ปัจจัยด้านความสวยงามและสัมผัสอาจนำไปสู่ความลังเลในการใช้ซิลิโคนได้ เช่นเดียวกับหนังซิลิโคนที่สามารถเลียนแบบเนื้อสัมผัสของหนังแท้ได้ แต่ไม่มีความหลากหลายตามธรรมชาติและความรู้สึกอินทรีย์ที่ผู้บริโภคจำนวนมากเชื่อมโยงกับความหรูหรา หนังแท้แบบดั้งเดิมจะเกิดพานินาเฉพาะตัวเมื่อเวลาผ่านไป ซึ่งเป็นลักษณะที่ซิลิโคนไม่สามารถจำลองได้ และอาจทำให้ผู้ชื่นชอบวัสดุธรรมชาติที่มีความน่าสนใจตลอดกาลรู้สึกผิดหวัง นอกจากนี้ ผู้ใช้งานบางคนพบว่าหนังซิลิโคนมีความรู้สึกเหมือนของสังเคราะห์หรือยาง (手感) ซึ่งอาจไม่ตรงกับประสบการณ์ระดับพรีเมียมที่คาดหวังในยานพาหนะระดับสูง

ในแอปพลิเคชันกลไก ความยืดหยุ่นของซิลิโคนอาจเป็นดาบสองคม แม้ว่าความยืดหยุ่นของมันจะมีประโยชน์สำหรับการใช้งานในซีลและแหวนผนึก แต่มันอาจขาดความแข็งแรงทางโครงสร้างที่จำเป็นสำหรับชิ้นส่วนที่ต้องรับน้ำหนักบางประเภท เช่น ในระบบรองรับหรือชิ้นส่วนกลไกระดับหนัก มักจะเลือกใช้โลหะหรือพลาสติกเสริมแรงแทนซิลิโคนเนื่องจากมีความแข็งแรงและความเสถียรมากกว่า นอกจากนี้ การที่ซิลิโคนต้านทานสารกาวอาจทำให้ยากต่อการเชื่อมติดกับวัสดุอื่น ซึ่งต้องใช้เทคนิคเฉพาะหรือสารเตรียมผิวก่อน เพิ่มความซับซ้อนให้กับกระบวนการผลิต

ในที่สุด ยังมีความขาดแคลนของการมาตรฐานในคุณภาพซิลิโคนระหว่างผู้ผลิต ส่งผลให้ประสิทธิภาพไม่คงที่ ผลิตภัณฑ์ซิลิโคนคุณภาพต่ำอาจเสื่อมสภาพเร็วขึ้นเมื่อถูกแสง UV หรืออุณหภูมิสุดขั้ว ซึ่งอาจทำให้ความปลอดภัยและความทนทานลดลง ความไม่สม่ำเสมอเหล่านี้อาจทำให้ผู้บริโภคและผู้ผลิตยากต่อการวางใจในชิ้นส่วนที่ทำจากซิลิโคน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในแอปพลิเคชันที่สำคัญ เช่น ระบบเบรกหรือชิ้นส่วนเครื่องยนต์ หากเกิดความล้มเหลวอาจก่อให้เกิดผลกระทบที่ร้ายแรงได้

สรุปได้ว่า แม้ว่าซิลิโคนจะมีข้อดีอย่างมากในเรื่องความคงที่ทางความร้อน ความทนทาน และเป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม แต่การใช้งานในรถยนต์ยังไม่สามารถพูดได้ว่าเหมาะทั้งหมด เนื่องจากข้อจำกัดเรื่องต้นทุน การระบายอากาศ ผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม ความชอบทางด้านการออกแบบ และข้อจำกัดทางกลศาสตร์ ทำให้มีสถานการณ์บางประการที่วัสดุทดแทนอาจเหมาะสมกว่า อย่างไรก็ตาม เมื่อเทคโนโลยีก้าวหน้าและสารซิลิโคนที่มาจากชีวภาพเข้าถึงได้มากขึ้น ข้อจำกัดเหล่านี้มีแนวโน้มที่จะลดลง และซิลิโคนจะถูกนำมาใช้อย่างแพร่หลายมากขึ้นในกลุ่มวัสดุของอุตสาหกรรมยานยนต์