Céard a Thagann le Suede Trí Shuaimhnes?​​

Cad é atá ag tarlú le fíonach laethuigh?​ ​

Glan, leis a téacsúr vélbheo agus a n-éigeandál nádúrtha, déantar athrú fiontánach air fé mar a chuireann sé ar aghaidh ná go laghdóidh sé a charachtar. Fosta is é an difríocht idir glan nádúrtha agus mhatarialsí sintéiseacha nó stofaí cothromaithe go doighneach atá ann; faightear patín tábhachtach agus pleancaí siúlta saor i ndiaidh don ghlain chóir. Ní hé an cúrsa senimh seo saincheart ach comhrá d'fhiadhúlacht an mhathairiáil seo agus an obair chrua atá tar éis dó. Fad ó thuiscint nach bhfuil sé "sénithe" ar chor ar bith, feabhsóidh glan cóir i gcás éifeachtúil lena n-ainm féin agus a luach, céanna go háitiúil agus go cáiliúil.

Is é an athrú is mó a thagann ar na n-earraí síoda le linn amhráin forbairt a phatína. Téann an dorchaíocht agus an méid a ghlanchaíonn an dath seo chun cinn mar a dtosaíonn an bhuachaill le hais, solas agus frithghníomhachtánach. Níl an t-éileamh uafásach ag earraí nua síoda ann, ach tá tuarascáltaí éagsúla i gcónaí ar pháirceanna shineadh ag forbróint tonnta go cruthaíonn dóigh agus smacht. Mar shampla, déanfaidh jaic síoda a shínítear go rialta cinntiú go stairiúil dath fhadhainne agus níos faide i gcásanna ardchainte mar gheall ar gcruaiche agus scuab, agus céanna is úsáidítear siar bíonn an dúchas fadhbraithe acu. Is mór an príosún atá againn ar cheannródaí eolaíochta féinse, mar gheall air sin tugann sé gach píosa individuality neamhfhoirmiúil nach bhféadfadh a chóipniú ag brathaireachtaí.

Ar leibhéal téacsúil, bíonn síoda níos saor isteach agus níos tuisce le haois. Is é sin an smól délicteach—na fibraí beaga, ardaithe a thugann síoda a mhuinín fhuarán—níodh go háirithe i gcás idir le cúram brúscálaíochta agus úsáid rialta. Cruthaíonn sé seo láimhshuime uafásach, mar chreamóg buíste nach féidir a bhaint amach as síoda nua. Beirtíonn gach uile fear óga agus seang atá ina gcuid ama le síoda a rá gur féidir an t-ábhar "bogadh isteach" mar shampla cos léir, faoi mar a dtiocfaidh cruaireacht tosaigh chuig chomhfháthas gan choinne. Bogann na fibraí féin go hiomlán níos mó freisin, a ligann don ábhar bogadh go níos gairid agus go níos míratach, agus tar éis dó dul i bhfeidhm.

I bhfad níos éifeachtach, taispeánann síoda uathúil iompair faoi rún dúinn ar chearta tuiscintí eile a chur i gcás. Mar sin, cén fáth go bhfuilimid ag plé leis an ábhar seo? Ní hé láithreachas na ndata atá i gceist ach an méid atá againn de fhiosrúchán agus tuiscint ar chúlraí éagsúla den saol. Tá sé féinmeastach go bhfuil síoda níos láidre ná gach rud eile atá againn ag obair leis an ábhar seo. Mar sin féin, bíonn an méid is fearr againn ag déanamh iarracht chun tuiscint níos soiléire a fháil ar an ábhar.

Ach níl béilín éadrom le cúram idir don fhiú a thabharfaidh an am. Gan cúram chomhpháirteach, is féidir leis dul i ngearr le díobhacht uisce, léimnigh, agus briseadh na fibreach. Is féidir le himeartha solas a chur isteach ar fhadhb fásanna neamhthriathail, agus is féidir le hathruithe fada gan aon chúram a thabhairt dúinn chuig drithliúchán agus scartadh nach bhféadfann sí a athghairm. Taispeánann na rísici seo cén fáth go gcaithfidh béilín chóir níos mó a dhéanamh ar béilín fíor ná ar roinnt rochtainí sintiúla—príosún beag le híoc chun comhshaol breá agus fadúil na néillíochta a fháil. An chlog is fearr atá ann ná tuiscint go dtosaíonn béilín éadrom i gcás againn nuair a bheidh sé ag tréascadh leis an méid a thugann sé linn, ag forbróidh ceannas nach bhféadfadh aon nua-ordú riamh a chóipiú.

San eagraíocht na hailbhe, is éard atá brónach mar sin an t-athrú seo le páistí. Déanann graitheoirí go minic cinntiú ar aonaracht na n-ailbhe teasaighte i gcólaiste, ag feiliú na n-éadromuithe beaga a thagann le huaireabhsa. Tá gairid ghrafaíochta ag teacht le cúrsaí fostaíochta agus tá sé chomh maith againn ag féachaint ar phictiúirí agus scileanna nua.

I gceann, is éard atá ag tarlú don phléidéil le linn an ama éagsúla, deas metamorfoze. Glanann sé i gcásdhearg, i gcás soilseach agus i gcás farsuithe níos faoi dheireadh ná dtig le huile mhéid nua a bheith in ann a chur isteach. Is tréamh seo atá ag athrú gach mír pleidéil isteach i bhfeabhsa beo, ag fás agus ag athrú, a thugann comhrá don úinéir féin agus scéalta a bheith againn. Ní hé lána an méid sin ach go bhfuil cumhacht ag an méid sin a dhathú go díreach, mar sin is í gach mór-vertú é—pleidéil ní hé ach cúnamh saor in aisce i rudaí a bhaineann níos luaithe leis na blianta.